Okul öncesi (ambliyojenik yaşlar) ve okul çağı çocuklarında delici göz yaralanmalarının değerlendirmesi ve sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ:Delici göz yaralanması nedeniyle kliniğimizde tedavi edilen okul öncesi ve okul çağı çocuklarında tedavi sonuçlarını karşılaştırmak YÖNTEM:2010-21 yılları arasında delici göz yaralanması tedavisi ve takibi yapılan 16 yaşından küçük çocukların dosyaları geriye dönük tarandı. Olgular 0-7 yaş arası ‘okul öncesi’, 8-16 yaş arası ise ‘okul çağı’ olmak üzere iki gruba ayrıldı. Travma özellikleri, başvuru bulguları, tedavileri, oküler travma skorları (OTS) ve sonuç görme keskinlikleri (SGK) karşılaştırıldı BULGULAR:Okul öncesi(grup 1) 54 olgudan, okul çağı(grup 2) 39 olgudan oluştu. Ort yaş grup 1’de 4.6±1.8, grup 2’de 11.5±2.7 yıldı. Cinsiyet(p=0.141) ve taraf dağılımları (p=0.835), takip süresi (p=0.162), travma-başvuru(p=0.184) ve başvurucerrahi (p=0.691) arası süre ortalamaları açısından gruplar arasında fark saptanmadı. Etiyolojide metalik ve organik olmayan cisimler her iki grupta en sık etkendi(%43, %46, p=0.649). Her iki grupta en sık açık glob yaralanması (%83,%82, p=0.872) ve zon 1 yaralanma(%54, %46, p=0.595) izlendi. Korneal yaralanmalarda kesi lokalizasyon dağılımı iki grup arasında anlamlı olarak farklıydı (p=0.045), en sık yerleşim grup 1’de santral iken (%39), grup 2’de periferikti (%36). Grupların OTS’ye göre dağılımı anlamlı olarak farklıydı (p=0.045), grup 1’de kategori 2 (%50), grup 2’de ise kategori 3 (%39) en sıktı. Ort. GK grup 1’de 1.7±1.2 logMAR’dan 0.8±1.2’e (p<0.001), grup 2’de ise 1.0±1.0 logMAR’dan 0.4±0.8’e (p<0.001) anlamlı olarak yükseldi. Grup 1’de olguların %63’ünde, grup 2’de ise olguların %73’ünde ≥20/40 SGK elde edildi ve kategorik dağılım iki grup arasında farklı değildi (p=0.414) TARTIŞMA VE SONUÇ:Çocuklarda delici göz yaralanmalarında tedavi ile anlamlı görme kazanımı sağlanabilmektedir. Ancak okul öncesi çocuklarda SGK daha düşük bulunmuştur, bu durum o yaş grubunda ambliyojenik etkilerin fazlalığı, OTS skorlarının daha düşük olması, korneal yaralanmalarda santral yerleşim sıklığı ve kesi boyutundaki fazlalık ile ilişkili olabilir