ŞIDDETLI VE KRITIK SEYIRLI COVID-19 NEDENIYLE TAKIP EDILEN DEMANS HASTALARININ ANTISITOKIN TEDAVI CEVAPLARI: RETROSPEKTIF KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Abstract

Giriş: COVİD-19 hastalarında eşlik eden demansın kötü prognozla ilişkili olduğu gösterilmiş olmasınra ragmen antisitokin tedavinin bu hastalardaki prognoz üzerine etkisi bilinmemektedir. Amaç: Bu çalışmamızda demansı olan ve antisitokin ihtiyacı olan hastaların demansı olmayan hastalar ile prognozlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Metod: PCR ile doğrulanmış ciddi ve kritik seyirli serviste yatan COVİD-19 hastaları dahil edildi. Demans tanısı hasta yakınlarından alınan öykü, fizik muayene, tıbbi kayıtları ve aldığı tedaviler ile doğrulandı. Benzer yaş, cinsiyet, komorbiditeler ile eşleştirilen, benzer zaman diliminde COVİD-19 nedeniyle servis yatışı yapılan antisitokin ihtiyacı olan hasta popülasyonu kontrol grubu olarak tanımlandı. COVİD-19 hastalık şiddeti NIH COVID severity scaletanımına (1), hastaların inflamatuvar durumları COVID hyperinflammation syndrome score (cHIS) hesaplanarak belirlendi (2). Hastaların başvuru sırasında ve takip süresince maksimum laboratuvar değerleri kaydedildi. En az iki günlük glukokortikoid tedavisine (80 mg/gün metilprednizolon ve eşdeğeri) yanıtsız hastalara antistokin tedavi olarak tosilizumab 2 doz şeklinde 400 mg iv ya da anakinra 400-1600 mg/gün iv günlük klinik ve laboratuvar bulgularına göre doz ayarlanmak üzere başlandı. Ciddi infeksiyon paranteral antibiyotik veya yoğunbakım gerektiren infeksiyon olarak tanımlandı.