Total diz artroplastisi sonrası gelişen distal femur periprostetik kırıkları: Kilitli plak ve intramedüller çivi tedavilerinin fonksiyonel, radyolojik sonuçları ve mortalite analizi
Author
Kılıçoğlu, Önder İsmet
Akgül, Turgut
Aşık, Mehmet
Polat, Gökhan
Bilgin, Yücel
Karademir, Gökhan
Metadata
Show full item recordAbstract
Amaç:Total diz artroplastisi (TDA) sonrası gelişen distal femur periprostetik kırıklarının (DFPK) tedavisinde kullanılan yöntemlerin sonuçları literatürde fonksiyonel ve radyolo-jik sonuçlar ile sınırlı olarak değerlendirile-bilmiştir. Bu çalışmada minimal invaziv tek-nikle uygulanan kilitli plak (KP) ve retrograd intramedüller çivi (İMÇ) tedavilerinin fonk-siyonel ve radyolojik sonuçlarının mortalite oranları da dikkate alarak karşılaştırılması amaçlanmıştır.Yöntem:Şubat 1992-Nisan 2017 tarihleri arasında TDA sonrası Lewis-Rorabeck tip 2 DFPK gelişen ve KP (9 hasta) veya İMÇ (19 hasta) tedavilerinden biriyle tek merkezde te-davi edilen en az 24 ay takipli 28 hasta (21 K / 7 E) çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortala-ma takip süresi 59 (aralık: 24-252) ay idi. Yaş ortalamaları KP grubunda 70.69 (aralık: 46- 86) yıl, İMN grubunda 68.56 (aralık: 64-78) yıl idi. KP ve İMÇ gruplarındaki tedavi sonuçları fonksiyonel skorlar, dizilim, kaynama süresi, komplikasyonlar ve mortalite oranları açısın-dan karşılaştırıldı. Değerlendirmede tedavi öncesi ve son kontrol klinik muayene bulgu-ları ve iki yönlü direkt grafilerden faydala-nıldı. Veriler %95 güven aralığında Student t-testi ve Kaplan-Meier sağkalım analizi kul-lanılarak incelendi.Bulgular:Son kontrol Knee Society skor or-talaması KP grubunda 66,4 ± 15,6 iken IMN grubunda 73,5 ± 8,2 idi (P= 0,44). Gruplar dizi-lim yönünden karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı [aLDFA (anato-mik lateral distal femoral açı),P= 0.26; aPD-FA (anatomik posterior distal femoral açı),P=0,92)]. Kaynama süresi ortalaması KP grubun-da 3,6 ± 0,6 ay iken IMN grubunda 3,8 ± 0,7ay idi (P= 0,42). KP grubunda 1 hastada en-feksiyon, 2 hastada kaynamama görülürken İMÇ grubunda komplikasyon görülmedi (P< 0,01,P< 0,01). KP grubunda mortalite oranı 1. ayda %5,3, 6. ayda %10,5, 1. yılda %26,3 ve 5. yılda %47,4 iken İMÇ grubunda sırasıyla %0, %0, %11,1 ve %44,4 idi (sırasıyla;P< 0,01,P< 0,01,P= 0,44,P= 0,89).Çıkarımlar:Her iki tedavi metodu da fonksi-yonel skorlar, dizilim ve kaynama süresi yö-nünden benzer sonuçlara sahipti. Daha düşük komplikasyon oranları ve mortalite oranları göz önünde bulundurulduğunda bu çalışmanın bul-guları İMÇ'nin TDA sonrası DFPK tedavisinde daha avantajlı olduğunu desteklemektedir.
Collections
- Bildiri [64839]