GÖZDEN KAÇMIŞ TEFRİKA BİR MİZAH SÖZLÜĞÜ: LÜGÂT-I CEDÎDE

Abstract

Düşünceleri şahsiyata varmadan şaka ve nüktelerle süslemek suretiyle sözlü yahut yazılı olarak ifade etmeye mizah denir. Osmanlı toplumu içinse mizah, sözlü anlatı sanatlarının en temel unsurlarından biriydi. Osmanlı kültür hayatında Tanzimat’a kadar neredeyse bütün yazılı mizahî ürünler manzumdu; ama Tanzimat’la beraber durum değişti. Bilahare Sultan II. Abdülhamid döneminin başlarında mizah dergileri sıkı bir sansüre uğrasa da tahttan indirilişinin ardından piyasaya onlarca mizah dergisi çıktı; bunlardan biri de Hayal-i Cedîd’di. Bu makalede, Hayal-i Cedîd gazetesinin uzun süre devam eden bölümlerinden biri olan Lügât-ı Cedîde başlıklı “yeni sözcükler” kısmını önceki benzerleriyle karşılaştırmak, dönemim sosyal ve siyasî atmosferine dair ne söylediğini tahlile çalışmak ve içeriğini bugünün okuruna tanıtmak amaçlanmıştır.