D. Shostakovich 1.Viyolonsel Konçertosu'nun yapısal ve yorumsal olarak incelenmesi

Abstract

Bu tezde Dimitri Shostakovich'in besteciliğinin yanı sıra yaşamına, yaşadığı dönemin siyasi yapısına ve sanat-siyaset ilişkisi içerisindeki konumuna değinilmiş; bestecinin Op.67 Mi Bemol Majör Viyolonsel Konçertosu incelenmiş ve bu eseri seslendirmek isteyen icracılar için yorum önerilerinde bulunulmuştur. Literatür taraması yoluyla edinilen bulgulara yer verilen bu tez ile Shostakovich'in eserlerini yorumlamak isteyen müzisyenlere bestecinin sanatsal perspektifinin aktarılması amaçlanmıştır. Araştırmada, bestecinin yaşadığı toplumun politik ve sosyokültürel dönüşümünde ortaya çıkan ve kendi sanatsal düşünüsünde derin ikilemler yaratan eğilimlerin onun kompozisyon dilini derinden etkilediği, bu etki neticesinde bestecinin geleneksel yazıdan uzaklaşıp çağdaş bir üslup geliştirme niyetiyle, eserlerinde iktidarın dayattığı estetiğe uygun düşecek motiflere yer verme çabasının koşut olarak ilerlediği gözlemlenmiştir. Viyolonsel repertuvarındaki en girift ve zor eserlerden biri olan 1. Viyolonsel Konçertosu'nun arşe tekniğine ve sol elde parmak bağımsızlığına önemli katkılar sağladığı, dört bölümlü yapısıyla klasik konçerto yaklaşımından uzaklaşan eserin çağının armonik ve melodik diliyle paralellik gösterdiği ancak tınısal ve yapısal anlamda geleneksel çizgileri koruduğu sonucuna ulaşılmıştır.