Şîî Asrının Sonu (Büyük Selçukluların Şîî Siyaseti)

Abstract

Büyük Selçuklular (431-552/1040–1157), araştırmacılar tarafından “Şîî Yüzyılı” diye nitelenen bir dönem sonrasında İslam coğrafyasının büyük bir bölümünde hüküm sürmüştür.

Sünnîlik âleminin çok zayıfladığı bu dönemde eğer Selçuklu hükümdarları meydana çıkarak Abbasi hilafetini ve Sünnîliği muhafaza etmeseydiler, İslâm dünyasında Şiiliğin genel olarak hâkim bir konuma geleceği muhakkaktı (F. Köprülü).

Selçuklular dönemi, “Selçukluların Sünni oluşlarından dolayı, Şiilik tarihi için oldukça meçhul ve kapalı” olarak değerlendirilir. “Bu dönemde, Şiiliğin gelişmesini sıhhatli bir şekilde takip edebilmek pek mümkün” görülmemektedir. “Şîî âlimlerin, bir köşeye çekilip Şiiliğin bu durumlarda en emin sığınağı olarak gördükleri takiyye inancına sarıldıkları” kabul edilir. Bu çalışmayla bu dönemdeki “meçhul ve kapalı Şiilik tarihini” aydınlatmaya katkı sunmak amaçlanmıştır.