Mustafa Kemâleddin Bekrî ve Tasavvufî Görüşleri

Abstract

Mustafa Kemâleddin el-Bekrî, Halvetiyye tarîkatının Bekriyye şubesi kurucusudur. Abdülgani en-Nablûsî’nin himayesinde yetişti. Şam’da tanıştığı Halvetî-Şâbânî şeyhi Abdüllatîf b. Hüsâmeddin’e intisap etti. Şeyhinin vefâtından sonra Halep’te makamına geçti. İstanbul’a da üç defa gelen Bekrî, sık sık seyahat etti. Tarîkat silsilesi Halvetiyye’nin Şâbâniyye-Karabaşiyye koluna ulaşan Bekrî, Arap asıllı bir şeyh olarak Osmanlıların İslâm’a hizmet ettiğini ve bu yüzden onlara itaat edilmesi gerektiğini savundu. Kâdiriyye ve Nakşbendiyye tarikatlarına da müntesip olan Mustafa Bekrî, çok sayıda eser veren müelliflerden biridir. “Seher virdi” olarak da bilinen el-Fethu’l-kudsî ve’l-keşfü’l-ünsî adlı eserinde tarikatta yenilik olarak tertip ettiği bazı virdler yer alır. Kurduğu tarîkattan Hıfniyye, Semmâniyye ve Kemâliyye kolları doğdu. Tarîkat, bu kollar vasıtasıyla Mısır, Kuzey Afrika, Suriye, Hicaz ve Yemen’de yaygınlık kazandı. Bu kitap, 18. yüzyıl mutasavvıflarından Mustafa Kemâleddin el-Bekrî’nin biyografisi ile tasavvufî düşüncelerini konu edinmektedir.