Jeofizik yöntemlerle Güney Marmara’daki fay sistemleri ve Balıkesir yöresi

Abstract

Üzerinde Kuzey Anadolu fayının orta kolunu barındıran Güney Marmara sahanlığı Marmara Denizinin en geniş şelfidir. Bu sahanın güney kıyıları Türkiye’nin en önemli yerleşim bölgeleridir ve bu nedenle jeofizik özelliklerinin iyi bilinmesi gereklidir. MTA ve TPAO tarafından yapılmış manyetik ve gravite ölçümlerden bölgede D-B uzanımlı kaynağı 3-3.5 km derinde olan bir anomalinin varlığını söz konusudur. Bouguer değerleri kuzeye doğru azalmakta, kabuk ise Marmara ortasına doğru uzayarak incelmektedir. Kapıdağ Yarımadası, İmralı Adası güneyi ve Gemlik Körfezi civarında gözlenen yüksek anomaliler ise magmatik kökenli kayalarla ilişkilidir (Ergün ve Özel, 1995; Adatepe, 2000). Bu veriler, Marmara-1 kuyusu ve deniz sismik kesitleri dikkate alınarak modellenmiş, bölgenin denizaltı morfolojisi, jeolojisi ve tektonik yapısı incelenmiştir. Bölgede oluşmuş tarihsel ve aletsel dönem depremler de dikkate alındığında, her ne kadar Marmara koluna göre risk faktörü oldukça düşük ise de, Kuzey Anadolu fayının Balıkesir ilini bir baştan bir başa GB-KD doğrultusunda kat eden orta ve güney kolları üzerindeki sismik aktiviteler dikkatli bir şekilde incelenmelidir.