Zoliflodacin’in (ETX0914) tek başına ve çeşitli antibiyotiklerle kombinasyon halinde in vitro antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesi

Abstract

Antimikrobiyal direnç tüm dünyada, sağlığı tehdit eden en önemli sorunlardandır. Özellikle çok ilaca dirençli gram negatif patojenler, geniş spektrumlu ve intravenöz terapilere duyulan ihtiyacı arttırmakla birlikte, hastanede kalış süresini uzatmakta ve tedavi zorluklarına neden olmaktadır (1). Amerika Birleşik Devletleri’nde her yıl 2,8 milyondan fazla kişi antibiyotik dirençli bakterilerle enfeksiyon geçirmektedir (2). Avrupa’da ise antibiyotik direnci yıllık tahmini 33.000 ölümden sorumludur (3). Antibiyotik direncindeki önlenemeyen bu yükseliş nedeniyle Dünya Sağlık Örgütü, acil yeni antibiyotiklere ihtiyaç duyulan öncelikli patojenler listesi yayınlamıştır. Karbapenem dirençli Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Vankomisin dirençli Enterococcus faecium, 3.Kuşak sefalosporin ve florokinolon dirençli Neisseria gonorrhoeae bunlardan bazılarıdır. Zoliflodacin (ETX0914), yeni bir bakteriyel topoizomeraz 2 inhibitörüdür. Özellikle florokinolon grubu antibiyotikleri içeren topoizomeraz inhibitörleri, DNA giraz ve topoizomeraz IV’ü hedeflemekte ve genel olarak DNA girazın GyrA alt ünitesine, Topoizomeraz IV’ün ise ParC alt ünitesine bağlanırlar (4). Spiropirimidintrion halkasına sahip olan Zoliflodacin molekülünün, özellikle N. gonorrhoeae enfeksiyonlarına karşı etkili olduğu saptanmış olup Faz 3 çalışmalarına komplike olmayan gonore tedavisi üzerinden devam etmektedir (5,6).