Modes of Viewing the Urban Landscapes and Public Gardens of Early Imperial Rome

Abstract

Augustus’la birlikte Roma İmparatorluğu ve Roma şehrinin rasyonel bilgiye dayalı, net şekilde tanımlanabilir ve kontrol edilebilir arazi parçalarına bölündüğü ileri sürülmüştür. Bu bağlamda şehir mimarisi ve uzamları gözetlemeye imkân verecek şekilde düzenlenmiş ve görünüşe göre Domitianus gibi “baskıcı” bir imparator “her şeyi gören ve bilen” hükümdar olarak kitlelerin üzerinde sembolik ya da fiziksel tahakküm kurmuştur. Halka açık bahçelerle Campus Martius gibi kentsel açık alanlar ve Domus Aurea arazisinin benzer işlevleri ise pek tartışılmamıştır. Bu inceleme, Michel Foucault’nun “heterotopya” ile “gözetleme”, ayrıca “emperyal bakış” kavramlarını kullanarak özellikle mimari ve heykeltıraşlık üzerinden böyle uzamlarda görme, bakma ve gözetlemenin sembolik olarak hangi yollarla gerçekleştiğini göstermek amacındadır. İmparatorun “bakışı” ve “gözetlemesi”, şehrin ya da imparatorluğun söz konusu uzamlarda yaratılan heterotopik mikrokozmoslara ve bunların içindeki seçkin veya değil tüm bireylere yönelir. Bu aynı zamanda “emperyaldir”, yani belli bir yükseklikten yönelen öznel, sınıflandırmaya eğilimli, epistemolojik ve hükmî bir bakıştır.