dc.contributor.author | SÖMEK, ARZU | |
dc.contributor.author | ŞAHİN, NEVIN | |
dc.contributor.author | Dinç, Hüsniye | |
dc.contributor.author | Dişsiz, Melike | |
dc.date.accessioned | 2021-03-03T11:00:57Z | |
dc.date.available | 2021-03-03T11:00:57Z | |
dc.date.issued | 2008 | |
dc.identifier.citation | ŞAHİN N., Dişsiz M., SÖMEK A., Dinç H., "Sağlık Çalışanlarının Aile İçi Şiddet Deneyimleri Ve Bu Konudaki Yaklaşımlarının Belirlenmesi", HEMŞİRELİKTE ARAŞTIRMA GELİŞTİRME DERGİSİ, cilt.10, sa.2, ss.17-31, 2008 | |
dc.identifier.issn | 1307-9557 | |
dc.identifier.other | av_259fcb81-7484-4397-bb83-cbfb78c7a0bd | |
dc.identifier.other | vv_1032021 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12627/30180 | |
dc.identifier.uri | http://hemarge.org.tr/ckfinder/userfiles/files/2008/2008-vol10-sayi2-187.pdf | |
dc.description.abstract | AMAÇ: Bu araştırmada sağlık çalışanlarının aile içi şiddet yaşama durumları ve bu konudaki
yaklaşımlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. ARAŞTIRMANIN TÜRÜ: Tanımlayıcı . GEREÇ VE YÖNTEM:
Çalışmanın evreni İstanbul’daki devlet, özel ve özel dal olmak üzere toplam üç hastanede çalışan tüm ebe, hemşire ve sağlık memurları (N=910), örneklemi ise amaçlı örnekleme yöntemiyle çalışmaya katılmaya kabul eden 400 sağlık personeli oluşturmuştur. Çalışma için seçilen kurumlar İstanbul il sınırları içinde bulunması ve dalında ilin en büyük hastaneleri arasında olması nedeniyle tercih edilmiştir. Katılım oranı %44.0’dır. Verilerin toplanmasında; araştırmacılar tarafından geliştirilen aile içi şiddete yönelik yaygın yaklaşımları içeren 20 ifadeden oluşan beşli Likert tipi “Aile içi Şiddete Yaklaşım Formu” ve katılımcıların sosyo-demografik özelliklerine ilişkin 21 sorulu “Tanıtıcı Bilgi Formu” kullanılmıştır. BULGULAR: Çalışmaya katılanların %77’sini hemşire, %14.8’ini sağlık memuru, %8.3’ünü ebeler oluşturmuştur. Katılımcıların %95.8’inin kadına karşı şiddetin asla kabul edilemez olduğunu bildirmesine karşın % 28.8’inin şiddet gördüğü ve %73’ünün şiddet karşısında hiç bir şey yapmadığı belirlenmiştir. Sağlık çalışanlarının %39.5’inin “Şiddeti ortaya çıkaran tahrik edici sözler veya davranışlardır” ve %28.3’ünün “Aile içi şiddete dışarıdan müdahil olmak uygun değildir” görüşlerine katıldıkları saptanmıştır.
Aile içi şiddet öyküsü açısından değerlendirildiğinde “Şiddetten sonra özür dilenirse her şey unutulur”, “Erkekler doğası gereği saldırgandır”, “Evde, okulda disiplini sağlamak için şiddet kullanılabilir” ifadelerine katılım oranları aile içi şiddet öyküsü olanlarda anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. SONUÇ: Sağlık çalışanlarının şiddete ilişkin yaklaşımlarının kültürel olarak benimsenen, kadına yönelik şiddeti destekleyen/engellemeyen cinsiyetçi rol beklentilerine ilişkin geleneksel görüş ve tutumlarla benzeştiği söylenebilir. Oysa aile içi şiddet olgularının tanımlanmasında, tedavi, destek ve rehabilitasyonunda sağlık çalışanlarına önemli görevler düşmektedir. | |
dc.language.iso | tur | |
dc.title | Sağlık Çalışanlarının Aile İçi Şiddet Deneyimleri Ve Bu Konudaki Yaklaşımlarının Belirlenmesi | |
dc.type | Makale | |
dc.relation.journal | HEMŞİRELİKTE ARAŞTIRMA GELİŞTİRME DERGİSİ | |
dc.contributor.department | Diğer Kurumlar , , | |
dc.identifier.volume | 10 | |
dc.identifier.issue | 2 | |
dc.identifier.startpage | 17 | |
dc.identifier.endpage | 31 | |
dc.contributor.firstauthorID | 602179 | |