Show simple item record

dc.contributor.authorBaş, Halim
dc.contributor.authorKocakaya, Muhammed Erkam
dc.date.accessioned2021-03-02T18:34:31Z
dc.date.available2021-03-02T18:34:31Z
dc.identifier.citationKocakaya M. E. , Baş H., TÜRKİYE EMEK PİYASASI VE POLİTİKALARINDA GENÇ İŞGÜCÜ: FIRSATLAR VE TEHDİTLER, "Sosyal Politikada Güncel Gelişmeler: Dezavantajlı Gruplar", Osman Akgül, Editör, Gazi Kitabevi, Ankara, ss.1-65, 2020
dc.identifier.othervv_1032021
dc.identifier.otherav_9eccec57-112d-49d0-bd5a-824de2c65c4f
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12627/5193
dc.identifier.urihttps://avesis.istanbul.edu.tr/api/publication/9eccec57-112d-49d0-bd5a-824de2c65c4f/file
dc.description.abstractTürkiye emek piyasasında gençlerin işgücüne katılım durumlarının ve genç işgücüne yönelik ulusal politikaların analiz edildiği bu makalede genç nüfus TÜİK’in de referans aldığı 15-24 yaş aralığı olarak belirlenmiştir. 15-24 yaş grubunda yer alan ve genç nüfus olarak tanımladığımız bireyler, ülkelerin sürdürülebilir, yenilikçi ve katılımcı kalkınma planları açısından itici ve belirleyici bir kaynak ya da fırsat olarak değerlendirilmektedir. Genç bireylerin eğitimi, iş deneyimi, girişimciliği ve istihdamdaki verimlilikleri ülke ekonomilerinin kalkınma süreçlerini hızlandırıcı ve belirleyici fırsatlar sunabilmektedir. Gençlere yönelik politika, teşvik ve yatırımların yetersizliği ise bir takım tehditleri de beraberinde getirmektedir. Bunlar işgücüne dahil olmama, genç işsizliği, ne eğitimde ne istihdam da ne de yetiştirme de olmama (NEİY-NEET), güvencesiz, düşük ücretli ve vasıfsız işlerde çalışma, iş ve gelir kaybı yaşama, düzen kuramama vb. olarak ifade edilebilir. Diğer yandan tüm dünyada yaşlı nüfusun toplam nüfus içerisindeki payının artıyor olması, daha çok tüketici rolünde ve genellikle herhangi bir işte çalışamayan ve üretime aktif olarak katılamayan bir profilin, çalışma çağı nüfus üzerindeki bağımlılık yükünün artması anlamına gelmektedir. Bu tip tehditler yoksulluk ve sosyal dışlanmayı da beraberinde getirerek genç bireylerin çoklu dezavantajlılık yaşamalarına neden olabilmektedir. Bu fırsat ve tehditler üzerine makalede genç işgücüne yönelik politikalar ele alınmış ve genç işgücünün emek piyasasındaki yeri ve özellikleri geniş bir perspektif ile analiz edilmiştir. Gençlere yönelik aktif ve pasif işgücü piyasası politikalarının da değerlendirildiği çalışmada TÜİK, EUROSTAT ve İŞKUR gibi kurumların istatistik veri tabanlarından sağlanan verilerin analizi yapılarak Türkiye’de genç işgücünün fırsat ve tehditlerini belirleyen yapısal özellikler belirlenmeye çalışılmıştır.Türkiye emek piyasasında gençlerin işgücüne katılım durumlarının ve genç işgücüne yönelik ulusal politikaların analiz edildiği bu makalede genç nüfus TÜİK’in de referans aldığı 15-24 yaş aralığı olarak belirlenmiştir. 15-24 yaş grubunda yer alan ve genç nüfus olarak tanımladığımız bireyler, ülkelerin sürdürülebilir, yenilikçi ve katılımcı kalkınma planları açısından itici ve belirleyici bir kaynak ya da fırsat olarak değerlendirilmektedir. Genç bireylerin eğitimi, iş deneyimi, girişimciliği ve istihdamdaki verimlilikleri ülke ekonomilerinin kalkınma süreçlerini hızlandırıcı ve belirleyici fırsatlar sunabilmektedir. Gençlere yönelik politika, teşvik ve yatırımların yetersizliği ise bir takım tehditleri de beraberinde getirmektedir. Bunlar işgücüne dahil olmama, genç işsizliği, ne eğitimde ne istihdam da ne de yetiştirme de olmama (NEİY-NEET), güvencesiz, düşük ücretli ve vasıfsız işlerde çalışma, iş ve gelir kaybı yaşama, düzen kuramama vb. olarak ifade edilebilir. Diğer yandan tüm dünyada yaşlı nüfusun toplam nüfus içerisindeki payının artıyor olması, daha çok tüketici rolünde ve genellikle herhangi bir işte çalışamayan ve üretime aktif olarak katılamayan bir profilin, çalışma çağı nüfus üzerindeki bağımlılık yükünün artması anlamına gelmektedir. Bu tip tehditler yoksulluk ve sosyal dışlanmayı da beraberinde getirerek genç bireylerin çoklu dezavantajlılık yaşamalarına neden olabilmektedir. Bu fırsat ve tehditler üzerine makalede genç işgücüne yönelik politikalar ele alınmış ve genç işgücünün emek piyasasındaki yeri ve özellikleri geniş bir perspektif ile analiz edilmiştir. Gençlere yönelik aktif ve pasif işgücü piyasası politikalarının da değerlendirildiği çalışmada TÜİK, EUROSTAT ve İŞKUR gibi kurumların istatistik veri tabanlarından sağlanan verilerin analizi yapılarak Türkiye’de genç işgücünün fırsat ve tehditlerini belirleyen yapısal özellikler belirlenmeye çalışılmıştır.
dc.language.isoeng
dc.publisherGazi Kitabevi
dc.subjectÇalışma Ekonomisi
dc.subjectSosyal Politika ve Sosyal Güvenlik
dc.subjectİŞ FİNANSI
dc.subjectSosyal ve Beşeri Bilimler
dc.subjectÇalışma Ekonomisi ve Endüstri ilişkileri
dc.subjectENDÜSTRİYEL İLİŞKİLER VE ÇALIŞMA
dc.subjectYÖNETİM
dc.subjectEkonomi ve İş
dc.subjectSosyal Bilimler (SOC)
dc.titleSosyal Politikada Güncel Gelişmeler: Dezavantajlı Gruplar
dc.typeKitapta Bölüm
dc.contributor.departmentİstanbul Medipol Üniversitesi , ,
dc.contributor.firstauthorID1043997


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record