Günümüz Latin Amerika Şiiri: Kesişen Yönler, Ayrılan Özellikler

Abstract

Günümüz Latin Amerika Şiiri: Kesişen Yönler, Ayrılan Özellikler

1898 yılında İspanya’nın son kolonilerini terk etmesiyle yaklaşık üç yüzyıl süren bir boyunduruktan kurtulan Latin Amerika ülkeleri o tarihten bu yana farklı edebi gelişimler sergilemişlerdir. Önceleri İspanyol kültürünün aktardığı çoğu şeyi reddederken, bir süre sonra İspanya ve Avrupa’dan gelen avant-garde, modernizm ve kübizm gibi akımlara kapılarını açtıkları gözlenir. Ancak yirmi Latin Amerika ülkesi arasından bazıları savaşlar ve siyasi baskılar yüzünden şiirde yenikçi gelişmelerle oldukça geç tanışır. Örneğin Bolivya ve Honduras gibi bazı Latin Amerika ülkelerinde savaşlar, sadece ulusal ve toplumsal kaygılara yönelik şiirin uzun yıllar boyunca hüküm sürmesine neden olur. Oysa Latin Amerika’da bazı ülkeler şiir alanında diğerlerine oranla daha üretken ve yenilikçidir. Örneğin Orta Amerika’da yer alan Kosta Rika, El Salvador, Honduras ve Guatemala, XX. yüzyılda çoğu kez Küba, Şili, Meksika ve Nikaragua’dan yükselen şiirin özgün seslerinin gölgesinde kalmıştır. Bunun nedeni Orta Amerika’da ortaya çıkan baskıcı rejimlerin entelektüel ve sanatsal anlamda özgür anlatıma geçit vermemesidir. Sosyoekonomik açıdan ise şiir kitabı yayınlamak bu ülkelerde oldukça zorlu bir uğraştır. Yine de tüm bu olanaksızlıklara karşın Orta Amerika ülkelerinden de bazı şairler seslerini dünya çapında duyurmayı başarır. Bu çalışmayla, Latin Amerika ülkeleri arasında karşılaştırmalı bir şiir yolculuğuna çıkmak ve yirmi Latin Amerika ülkesinin yakın dönemlerdeki önde gelen şairlerini, yeni ve özgün seslerini tanımak amaçlanmaktadır.

Anahtar sözcükler: Latin Amerika şiiri, avant-garde akımlar, Meksika devrimi, Ruben Dario, Alejandra Pizarnik.