“Ahmed-i Dâî ve Vesîletü’l-Mülûk li-Ehli’s-Sülûk Adlı Ayete’l-Kürsî Tefsiri Üzerine”

Abstract

Eski Anadolu Türkçesi, Türkçenin XIII-XV. yüzyıllara arasında gelişme gösteren dönemidir. Bu dönemde te’lif ve tercüme pek çok eser yazılmıştır. Bu tercüme eserlerden dinî içerikli eserler arasında Eski Anadolu Türkçesinin Beylikler döneminde meydana getirilen Kuran tercümeleri önemli bir yer tutar. Bu dönemde ortaya konan Kuran tercümeleri daha ziyade kısa sûreli ve bir kısım ayetlerin tefsirleri şeklinde görülmektedir. Bunlar Fatiha tefsiri, İhlas, Yasin, Tebareke, Amme Cüzü tefsiri ve Ayetü’l-kürsî tefsiri gibi sûre ve ayet tefsirleridir. Ayetü’l-kürsî tefsiri dışında bu sûre tefsirlerinin müellifinin Mustafa b. Muhammed olduğu kabul edilir. Ahmed-i Daî’nin “Vesîletü’l –mülûk li-ehli’s-sülûk” adlı eseri ayetü’l-kürsî tefsiridir. Bu çalışmada Ahmed-i Dâî ve eserleri tanıtılmakta ve Ahmed-i Dâî’nin “Vesîletü’l –mülûk li-ehli’s-sülûk” adlı eserinin nüsha tavsifi yapılıp dönemin özellikleri göz önünde bulundurularak eserin imla ve dil hususiyetleri üzerinde durulmaktadır.